Θέμα 3 Πολιτισμικές διαφορές στην επικοινωνία
Ορισμένες μορφές μη λεκτικής επικοινωνίας έχουν διαφορετική σημασία σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Για παράδειγμα, μια χειρονομία ή μια κίνηση που σημαίνει ένα πράγμα για τους ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό στην Ιαπωνία. Ενώ ένας Αμερικανός είναι πιθανό να δείξει με το δείκτη του χεριού του, ένας Ιάπωνας είναι πιο πιθανό να κάνει χειρονομία με το χέρι, καθώς το να δείχνει με το δείκτη του χεριού θεωρείται αγένεια σε πολλούς ασιατικούς πολιτισμούς.
Μια σημαντική πολιτισμική διαφορά όσον αφορά τη μη λεκτική επικοινωνία είναι η επίδειξη συναισθημάτων: Ορισμένοι πολιτισμοί είναι πιο συγκρατημένοι από άλλους και αποφεύγουν την υπερβολική επίδειξη συναισθημάτων δημοσίως ή και καθόλου. Ορισμένοι πολιτισμοί μπορεί επίσης να καταπιέζουν τα συναισθήματα του προσώπου, θεωρώντας ότι ένα ζωηρό πρόσωπο δείχνει έλλειψη ελέγχου των συναισθημάτων κάποιου.
Η επαφή με τα μάτια είναι μια άλλη πτυχή της μη λεκτικής επικοινωνίας που διαφέρει από πολιτισμό σε πολιτισμό. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η άμεση οπτική επαφή θεωρείται γενικά ένδειξη αξιοπιστίας και ενδιαφέροντος για τα λόγια ενός ατόμου. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα παρατεταμένο βλέμμα μπορεί να θεωρηθεί από ορισμένους ως ένδειξη σεξουαλικού ενδιαφέροντος ή έλξης. Σε χώρες όπως η Ιαπωνία, η οπτική επαφή γενικά αποφεύγεται, καθώς η άμεση οπτική επαφή μπορεί να θεωρηθεί ως ασέβεια. Ωστόσο, στις αραβικές κουλτούρες ισχύει το αντίθετο: η οπτική επαφή θεωρείται ότι δείχνει ενδιαφέρον και ειλικρίνεια.
Διαφορετικό επίπεδο εκφραστικότητας στις κουλτούρες – Η διαφορά μεταξύ ζωηρών και συγκρατημένων κουλτούρων αφορά την αποδοχή και το ρόλο, την έκφραση προσωπικών συναισθημάτων και στάσεων στην επικοινωνία. Οι ζωηροί πολιτισμοί χαρακτηρίζονται από υψηλή εκφραστικότητα. Επιτρέπεται η ανύψωση της φωνής, οι συχνές διακοπές της ομιλίας, το άγγιγμα μεταξύ τους (π.χ. χάιδεμα), το παρατεταμένο κοίταγμα στα μάτια κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Από τους εκπροσώπους των συγκρατημένων πολιτισμών αυτό μπορεί μερικές φορές να θεωρηθεί υπερβολικά δυνατό, πιεστικό και ομιλητικό. Για τους εκπροσώπους των συγκρατημένων πολιτισμών, το πιο σημαντικό είναι η προφορική δήλωση σχετικά με το θέμα της συζήτησης. Η έκφραση των συνοδευτικών συναισθημάτων και στάσεων δεν είναι τόσο σημαντική εδώ. Μιλούν πολύ πιο ήσυχα από τους εκπροσώπους των ζωηρών πολιτισμών και δεν διακόπτουν τις δηλώσεις των άλλων.
